- خوش رکاب
ویژگی مرکبی که رام و تربیت شده و خوب سواری می دهد
معنی خوش رکاب - جستجوی لغت در جدول جو
- خوش رکاب(خوَشْ / خُشْ رِ)
اسب مطیع. اسب فرمانبردار و باتعلیم و رام. (ناظم الاطباء)
- خوش رکاب
مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود
- خوش رکاب((~. رِ))
مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خوَشْ / خُشْ مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان حومه بخش اردکان شهرستان شیراز واقع در 4 هزارگزی جنوب اردکان و 6 هزارگزی باختری شوسۀ اردکان به شیراز. این ناحیه کوهستانی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7). قریه ای است یک فرسنگی جنوبی اردکان فارس. (از فارسنامۀ ناصری)
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
ستور راهوار. (ناظم الاطباء). اسب خوش رفتار. اسب مطیع و خوب رو. اسب غیرحرون و تندرو، طعام لذیذ و نرم. (لغت محلی شوشتری) ، کنایه ازمعشوق با غنج و دلال. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی)
(خوَشْ / خُشْ رِ)
لغت نامه دهخدا
غیرحرونی. مقابل بدرکابی:
بترسید و گوشی بر آواز داشت
از آن خوش رکابی عنان بازداشت.
نظامی
بترسید و گوشی بر آواز داشت
از آن خوش رکابی عنان بازداشت.
نظامی
(خوَشْ / خُشْ تَ)
لغت نامه دهخدا
خوش قیافه. خوش اندام. خوش تراش. مقابل بدترکیب. مقابل زشت. قشنگ. خوش قدوبالا. با اندام نکو. با قدوبرشی نیکو. (یادداشت مؤلف)
(خوَشْ / خُشْ حَ رَ)
لغت نامه دهخدا
خوش رفتار. آنکه حرکت و رفتار نکو دارد. آنکه در حرکاتش لغزش نیست، شیرین حرکات. طناز، خوش خلق. خوش اخلاق. خوش کردار
(خوَشْ / خُشْ حِ)
لغت نامه دهخدا
خوش معامله. آنکه در معامله دغلکاری ندارد. آنکه در داد و ستد و وام خواهی و وام گیری راست کردار است.
- آدم خوش حساب، آنکه دین خود رابموقع و بدون معطلی می پردازد. مقابل بدبده. مقابل بدحساب
- آدم خوش حساب، آنکه دین خود رابموقع و بدون معطلی می پردازد. مقابل بدبده. مقابل بدحساب
امین، صحیح العمل، پاک حساب، خوش بده، خوش سودا، خوش معامله
متضاد: بدحساب
متضاد: بدحساب
شکیل، خوش ساخت، خوش شکل، خوش اندام، زیبا
متضاد: بدترکیب، موزون
متضاد: ناموزون، متناسب، زیبا، خوش اندام، چشم نواز
متضاد: بدترکیب
متضاد: بدترکیب، موزون
متضاد: ناموزون، متناسب، زیبا، خوش اندام، چشم نواز
متضاد: بدترکیب